PSYCHIATRIE

Kan wel een boek schrijven over de psychiatrie... Waar zal ik beginnen?

Door: Dienie Kars │ 31 januari 2025

Waar zal ik beginnen?

Toen ik van school kwam, had ik op een tiende punt mijn HAVO diploma niet behaald, daarom moest ik van mijn ouders van school af en gaan werken. Wat nu dacht ik toen, want kon wel goed leren, het ontbrak mij echter aan de motivate op de scholengemeenschap (Oudehoven) in Gorinchem. Voor mijn gevoel was dat een gevangenis. Ik kan me nog herinneren dat ik dat dacht en waar ik toen zat in het klaslokaal.

Van de 1e naar de 2e klas was ik bevorderd naar het Atheneum. Ik haalde weleens een 10 op mijn rapport, de Franse taal ging mij erg goed af. Toch koos ik die taal niet in mijn vakkenpakket. Ik koos voor Nederlands, Engels, Wiskunde, Natuurkunde, Scheikunde en Biologie. Voor het vak Natuurkunde was ik in mijn examenklas de hele draad kwijtgeraakt omdat ik de stof niet leerde. Op dat vak ben ik gezakt.

Uiteindelijk ben ik nu blij dat mijn leven zo is gelopen.

In 1984 kwam ik van school en solliciteerde toen bij de landmacht voor de verbindingstroepen en de psychiatrie, de B-opleiding. Mijn toenmalige vriend waar ik later mee trouwde vond de landmacht niet zo'n goed idee, met al die mannen. Daarom liet ik mijn keuze vallen op de psychiatrie. Maar mijn hemel, wist ik veel waar ik terecht zou komen, ik schrok mij echt helemaal kapot toen ik een rondleiding kreeg op een geriatrische afdeling met psychiatrische patienten. Ik had echt geen idee waar ik voor gekozen was, maar was wel aangenomen toen ik 18 jaar oud was. Dus ik daar naartoe. Naar Leidschendam, psychiatrisch ziekenhuis Schakenbosch. In een verpleegstersflat met medestudiegenoten. Mijn hemel... Wat een tijd... Nella de Lange een studiegenote vroeg mij haar haren te knippen, wat ik nog nooit had gedaan en ik ging haar haar knippen wat eindigde in een goed resultaat. Dat gaf mij zelfvertrouwen. Maar wat een confrontatie met mijzelf in Leidschendam met mijn eigen zijn... Ik kreeg functioneringsgesprekken over het praktijkgedeelte, over de afdeling waar ik stage liep etc. Ik kan mij nog vele namen herinneren, dat is ondertussen meer dan 40 jaar geleden. Ook gingen we op kamp en moesten we elkaar feedback geven. Doodeng! Had nog nooit over mijn gevoelens gepraat en sloot mij helemaal af. En toch moest ik die drempel over... Heb het gered, maar vraag mij niet hoe...

SCHAKENBOSCH

Periode 1984-1986

In dit ziekenhuis begon ik mijn opleiding tot B-verpleegkundige. Studie, werken en elke maand een salaris. Veel studiegenoten, collega's, disciplines en patienten leren kennen.

- Aan dit onderdeel wordt nog geschreven -

VOORBURG

Periode 1986-1987

In dit ziekenhuis vervolgde ik mijn opleiding tot B-verpleegkundige. Studie, werken en elke maand een salaris. Veel studiegenoten, collega's, disciplines en patienten leren kennen.

- Aan dit onderdeel wordt nog geschreven -

REINIER VAN ARKEL

Periode 1987 - 1993

In dit psychiatrische ziekenhuis heb ik als receptioniste/telefoniste/portier gewerkt toen ik met de B-opleiding stopte. Ik wilde iets anders, maar wist nog niet wat. Toen kwam dit op mijn pad. In mijn functie als receptioniste/telefoniste/portier kreeg ik de verantwoordelijkheid over het hele psychiatrische ziekenhuis, was het eerste aanspreekpunt van de opname- en crisis afdeling. Nou ik kan hier meerdere boeken over schrijven wanneer ik even in mijn hoofd ga kijken. Op een gegeven werd daar 's nachts zelfs geschoten. Best spannen dus. Ik kijk terug op een zeer leerzame tijd, waarin ik erg zelfstandig werd. Moest continu besluiten nemen, cq. keuzes maken. Had contact met allerlei disciplines; psychiaters, psychologen, maatschappelijk werkers, verpleegkundigen, koks etc. Ze hadden toendertijd ook een eigen centrale keuken waar het eten bereid werd voor de patienten. In het weekend en in de nachtdienst kregen we altijd een maaltijd aangeboden. Ik draaide daar alle diensten, ik was 22 jaar oud toen ik daar begon en was net 28 toen ik daar stopte en iets anders ging doen. De nachtdiensten en de weekenddiensten was ik na 9 jaar beu geworden. Door mijn negenjarige werkervaring in de psychiatrie heb ik zodoende een mooie kijk in de keuken kunnen nemen van de psychiatrie, letterlijk en figuurlijk. Wij hadden als portier zijnde overal de sleutel van en konden elk vertrek in. Ik heb zodoende weleens een kijkje genomen in het oude gedeelte wat leeg stond. Toen had je nog van die hele grote vrouwen en mannen afdelingen.

- Aan dit onderdeel wordt nog geschreven -

Het psychiatrisch ziekenhuis Reiner van Arkel in 's Hertogenbosch werd opgericht in 1442.

Reinier van Arkel biedt hulp aan mensen met psychische problemen of psychiatrische aandoeningen. Je kunt contact opnemen met een team of locatie in Den Bosch, Vught of Park Voorburg.

Ben je op zoek naar een medewerker, afdeling of heb je een algemene vraag?

Neem dan contact op met onze receptie (073) 658 51 11.

Website: https://reiniervanarkel.nl/

Reinier van Arkel is het oudste psychiatrische ziekenhuis in Nederland.

Er komen steeds meer goede initiatieven voor mensen die psychisch ziek zijn of zijn geworden door erfelijke aanleg of psychisch ziek zijn geworden door trauma's in hun leven of maatschappelijk zijn vastgelopen in hun leven en daardoor psychisch ziek zijn geworden. Vaak wordt het psychisch ziek zijn of het lijden onderschat door heel veel mensen. Of durven mensen juist niet toe te geven psychische problemen te hebben of zijn vastgelopen in hun leven. Seksueel misbruik wordt vaak verzwegen door slachtoffers. Satanisch ritueel misbruik wordt tot heden niet erkend door de geestelijke gezondheidszorg, omdat er vaak politici en hooggeplaatsten als dader bij betrokken zijn. Dit is de reden dat slachtoffers vaak volgepompd worden met sederende medicatie.

Meer informatie: https://www.dewaarheidskrant.nl/het-oudste-psychiatrische-ziekenhuis-in-nederland-is-reinier-van-arkel-in-s-hertogenbosch-den-bosch/