Een paar dagen geleden gingen we 's avonds laat eten en terwijl we op onze bestelling wachtten, zag ik deze dakloze dame binnenkomen om mensen te vragen die hun restjes weggooiden of ze die mocht hebben.

"Ik heb getwijfeld om deze foto te plaatsen, maar aangezien velen van ons vandaag dankbaar zullen zijn voor wat we hebben en het zullen delen met degenen van wie we houden, en heel lekker eten, ben ik van gedachten veranderd. Ik wist niet dat mijn vriend dit moment had vastgelegd.

Een paar dagen geleden gingen we 's avonds laat eten en terwijl we op onze bestelling wachtten, zag ik deze dakloze dame binnenkomen om mensen te vragen die hun restjes weggooiden of ze die mocht hebben.

Geen enkele persoon zei ja, ze negeerden haar allemaal en gooiden het weg.

Het brak mijn hart... 💔

Ik doe nu al vele jaren vrijwilligerswerk met daklozen... ze stoten me niet af en maken me niet misselijk. Ik houd ze allemaal met zoveel liefde vast. Dus ik zei tegen Fred dat als ik haar zie voordat we klaar zijn met eten, ik haar mijn eten zal geven. Ik zocht haar terwijl we ons klaarmaakten om te vertrekken en kon haar niet vinden...

Ik voelde me verdrietig toen ik al de afwijzingen zag die ze die avond op zoek was naar een warme maaltijd. Terwijl ik mijn enige overgebleven kipreep ging weggooien en net 5 frietjes hoorde ik een heel rustige stem me vragen of ik nog iets over had.

Ik draaide me om en zij was het... ik gaf haar mijn eten en zag haar zitten en het opeten... maar er voelde iets niet goed... ik voelde me een vreselijk mens die haar mijn overgebleven kippenreepjes voerde... ze verdiende zoveel meer... dus ik kocht een hele maaltijd voor haar... ze verdiende een warme maaltijd.

Toen ik de maaltijd bestelde, vroeg ik de medewerker om een ​​enorme gunst om haar er alsjeblieft niet eruit te schoppen terwijl we wachtten... niet alle daklozen ruiken naar rozen. Ze stond op het punt om op te staan ​​en te vertrekken toen ik haar verraste met deze maaltijd... de blik op haar gezicht zei alles... ik heb nog nooit zoiets gevoeld... pure, echte dankbaarheid.

Die knuffel die ze me gaf was als een knuffel die ik nog nooit had gevoeld... die tranen die ze vergoot werden diep in mijn hart gevoeld...

Ik hield haar stevig vast en liet haar eruit.

Ik walgde er niet van...

Ik hield haar gewoon vast.

En dat is een moment dat ik nooit zal vergeten.

Dus de volgende keer dat je een dakloze beoordeelt, denk twee keer na... ze zijn niet allemaal dakloos vanwege een drugsverslaving of omdat ze lui zijn."

Krediet: Carmen Mendez

Je hart breekt toch bij deze foto?

En na het lezen van dit verhaal?

💔

Bye for Now ❤️

Dienie Kars

(Waarheidsvinder en Blogger)