Mensen stappen in jouw trein (leven) en mensen stappen uit jouw trein (leven)...

Er zijn haltes (momenten) met een gelukkig weerzien en haltes met een droevig afscheid.

Als we geboren worden stappen we in onze eigen trein, ontmoeten we onze ouders en denken dat ze de hele treinreis bij ons zullen blijven. De realiteit is helaas echter heel anders...

Ze stappen noodgedwongen uit op een station en laten ons alleen achter in onze trein, zonder hun gezelschap, liefde en genegenheid. Maar er stappen ook weer andere mensen in onze trein, mensen die voor ons heel belangrijk zullen zijn tijdens de verdere reis. Het zijn onze broers en zussen, onze vrienden en alle andere mooie mensen die veel van ons gaan houden en wij van hen.

Voor sommigen is de reis een leuk uitstapje. Voor anderen is het helaas een droevige reis met loodzware bagage. Vele anderen staan steeds klaar om iemand anders in de trein te helpen. Sommige mensen laten een grote heimwee achter of een diep gat. Anderen stappen in en snel daarna weer uit en geven ons enkel maar de tijd om hen vluchtig te kunnen en mogen ontmoeten. Soms zijn we verrast wanneer sommige medereizigers waarvan we houden in een ander rijtuig gaan zitten en ons alleen verder laten reizen.

Natuurlijk houdt niemand ons tegen om hen in het andere rijtuig te gaan opzoeken. Soms kunnen we echter niet meer naast hen gaan zitten, omdat die plaats al is ingenomen door een ander of omdat de plek teveel is beschadigd of bedolven is met onprettige herinneringen. Dat is niet erg, zo is de reis nu eenmaal; vol dromen en verrassingen, vol van ontmoetingen en afscheid nemen, meevallers en ontgoochelingen...

Maar bedenk wel... Er is geen terugreis. dat geldt voor iedere treinreiziger...

Dus laat ons de reis zo aangenaam mogelijk maken, we reizen tenslotte maar een keer in ons huidige aardse leven en in de huidige tijdlijn. Laten we proberen onze reisgenoten te begrijpen, en laten we zoeken naar de mooiste kanten van elk van hen. Weet dat er op elk moment van de reis een van onze reisgenoten ons begrip nodig kan hebben. Ook wij zelf kunnen op een bepaald moment behoefte hebben aan iemand die ons begrijpt...

Het grote mysterie van de reis is dat we nu nog niet weten wanneer we zullen uitstappen en of we we op een verdere halte weer zullen gaan instappen. We weten ook niet wanneer onze reisgenoten zullen uitstappen. Zelfs niet degene die pal naast ons zit. Wees je daar nu reeds bewust van, dan is de schok voor jou minder zwaar...

Lieve vrienden, laat ons allen er een mooie reis van gaan maken in de huidige tijdlijn. Laat ons ervoor zorgen dat we mooie herinneringen achterlaten op het moment dat we uitstappen.

Maak er iets moois van ❤️

MIJN BOODSCHAP VOOR JOU:

Deze blog en mijn blog over mijn grootmoeder kan jou heel veel inzichten geven.

Aan allen die in mijn trein (leven) zitten wens ik:

Ik wens je een hele mooie ontdekkingsreis in de huidige tijdlijn!

Doe er iets goeds mee met wat ik jou aanreik.

Aan allen die een aantal haltes in mijn trein (leven) zaten wens ik:

Een hele mooie reis verder!

Maak er iets moois van, ik hou van jou ❤️

De tekst van hierboven over de treinreis heb ik vandaag even opgezocht. Ik wist dat deze bestond over de treinreis, had deze namelijk al eens eerder gedeeld op social media. Her en der heb ik woorden in de tekst aangepast en/of geredigeerd naar een tekst voor dit moment.

Waardeer je wat ik doe en wat ik jou aanreik? 

Ik zie het wel middels mijn doneeractie. 

Mijn doneeractie; https://steunactie.nl/actie/help-en-ondersteun-mij-aub-met-mijn-missie-voor-de-wereldbevolking/

Of niet... Dat is ook goed 💫

Maak er iets moois van in de trein (het moment) waar je je nu in bevindt.

Het ga je goed en misschien tot ooit...

Bye for Now ❤️

Dienie Kars

(Waarheidsvinder en Blogger)

MIJN NIEUWSTE BLOGS