Eigen biografie van Jonathan Krispijn
"Ik ben geboren en getogen in Den Haag en studeerde journalistiek aan de hogeschool Utrecht, waar ik mijn propedeuse haalde.
Na een tussenperiode op de Engelstalige opleiding politicologie aan de VU in Amsterdam, sloot ik mij aan bij Ongehoord Nederland na het zien van het verslag van oud-oorlogsverslaggever Arnold Karskens tijdens een uit de hand gelopen coronademonstratie (waar ik zelf bij was) op het Museumplein.
Ik begon als veldverslaggever en assisteerde in de Tweede Kamer.
Nu doe ik zowel in het veld als in de Tweede Kamer het werk bij Ongehoord Nederland.
Sinds 2017 ben ik begonnen met optreden als stand-up comedian en deed mee aan diverse cabaretfestivals. Zo bereikte ik in 2019 de halve finale van het Eindhovense "comedy match" en kwam ik in de derde ronde van het Amsterdamse Kleinkunst Festival 2020.
Het laatste festival – Het Groninger Studenten Cabaretfestival 2021 – besloot ik na het bereiken van de halve finale het theater te verlaten, omdat ik niet mee wilde doen aan de QR-samenleving die toen werd geïntroduceerd.
Het was het startschot om mijn eigen comedycollectief op te richten, "Hart voor Humor", die voor iedereen toegankelijk is én blijft. Comedy dat niet meedoet aan de woke-cultuur, politieke correctheid of het uitsluiten van wie dan ook.
Op podium is mijn stijl vaak omschreven als cynisch."
Bron en meer info: https://jonathankrispijn.nl/
Mijn boodschap voor jou:
Regelmatig zet ik mensen in het Licht om daar mijn eigen Licht over te kunnen laten schijnen...
Alles doe ik met een reden, niets is toeval. Hierin word ik bijgestaan door mijn Hogere Zelf, waar ik zeer dankbaar voor ben. De boodschappen middels mijn Hogere Zelf verwoord ik middels getypte woorden op mijn website De Nieuwe Media, klik hier voor de website.
Mijn gedachtegoed deel ik met liefde, zodat jij ook de puzzelstukjes krijgt aangereikt om verder en dieper te kunnen ontwaken in de materie waarbij ons eigen ontwakings- en transformatieproces gebaat is en dat van ons Collectieve Bewustzijn. Dat ben ik op deze manier aan het voeden en verhogen. Wij zijn zelf de verandering en de creators van ons aardse bestaan en aardse leven, nooit meer vergeten!
Dit is wat het is voor dit moment in mijn hoofd...
O ja, bekijk deze video om verder te ontwaken, succes!
Stay safe lieve Brother/Sister...
Bye for Now ❤️
Dienie Kars
(Waarheidsvinder en Blogger)
In de bovenstaande video zie je Jonathan Krispijn in het vragenuurtje van de weekafsluiting van Schoof.
Wat is de betekenis van Fascisme volgens Wikipedia?
Het fascisme (Italiaans: fascismo) is een extreme vorm van autoritair nationalisme en is antidemocratisch, anticommunistisch, antiliberaal en antiparlementair. Het fascisme wordt als extreemrechts gezien binnen het politieke links-rechts spectrum.
Het is een politiek stelsel dat onder meer werd ingesteld in Italië van 1922 tot 1943. In diezelfde periode van 1933 tot 1945 in Duitsland bloeide ook onder het bewind van Adolf Hitler en zijn partij de NSDAP het nationaalsocialistische bewind op, wat vaak met het fascisme in bredere zin vergeleken wordt. Het is gebruikelijk dat bij de toepassing van het fascisme er een partij of persoon alle macht neemt. In fascistische naties werd vaak door middel van partijmilities in uniform, massademonstraties, extreem nationalisme, het zoeken van publieke vijanden, nadruk op nationale frustraties en verheerlijking van de leider geprobeerd om het volk tot een nationale eenheid te smeden.
Fascisme in strikte zin is Italiaans en omvat niet het Duitse nationaalsocialisme, dat een andere maatschappijopvatting heeft met minder corporatisme. Toch worden beide stromingen – het nationaalsocialisme en het eigenlijke fascisme – vaak samen aangeduid met fascisme.
In Italië was het fascisme aan de macht van 1922 tot 1943, onder leiding van Benito Mussolini, die zich Il Duce (de leider) liet noemen. Heden ten dage heeft het de betekenis gekregen van een regeringssysteem dat op dat van Mussolini lijkt, met andere woorden een systeem dat de natie boven het individu stelt, met als uitvloeisel een in zo'n systeem legitiem gebruik van geweld, moderne propagandatechnieken en censuur om politieke tegenstand de kop in te drukken en daarmee het bestaan van het systeem te waarborgen. Vaak worden in een dergelijk systeem de economie en de sociale maatschappij verregaand van bovenaf gecontroleerd en gereglementeerd, waarbij nationalisme wordt omhelsd.
De term fascisme is afkomstig van de eerste door Mussolini opgerichte groepering (1919), de Fasci di Combattimento. Het Italiaanse fascio kan bundel betekenen in de zin van een politieke groepering. Ook is er verwantschap met de Latijnse term fasces cum securibus, het Oud-Romeinse symbool van autoriteit (een bundel roeden om een bijl heen, waarvan het blad uitsteekt) en het recht om straf uit te delen. Ambtsdragers in het oude Rome kregen een aantal lictoren,
naargelang hun ambtelijke status, toegewezen die zulke roedenbundels
voor hem uitdroegen. Het fascistische bewind verwees veelvuldig naar de
gloriedagen van het Romeinse Rijk. De filosofische grondlegger van het fascisme is Giovanni Gentile.
Definitie
Het begrip fascisme is niet eenduidig te definiëren. Het is een complex en gevarieerd verschijnsel dat moeilijk beknopt is te omschrijven. Toch heeft het fascisme een aantal basiskenmerken die het onderscheiden van andere politieke stromingen:
- Het fascisme is de tegenstander van zowel de traditioneel linkse als rechtse politieke partijen.
- Het fascisme minacht eigentijdse conservatieve instellingen.
- Het fascisme vereert militarisme, machtsvertoon en het gebruik van geweld.
- Het fascisme kent een autoritaire structuur met aan het hoofd daarvan een leider aan wie charismatische eigenschappen worden toegeschreven.
- Het fascisme streeft naar de instelling van een politieke dictatuur.
- Het fascisme streeft naar een totalitaire staat – de volledige controle over het maatschappelijk leven en de sociale en culturele organisaties.
- Het fascisme is extreem nationalistisch.
- Het fascisme pleit voor een continue strijd om de eigen natie te kunnen doen overleven te midden van andere staten.
- Het fascisme berust in hoofdzaak op de maatschappelijke middenklasse.
- Het fascisme streeft naar sociale eenheid van de populatie en de opheffing van alle bestaande klassen- en belangentegenstellingen.
- Op economisch gebied pleiten veel fascisten voor corporatisme, alsmede een door de staat geleide economie. De overheid bemoeit zich intensief met de economie en het bedrijfsleven met als doel om alle publieke en private middelen aan te wenden om (intern)nationale doelen te bereiken.
Soms wordt een onderscheid gemaakt tussen Fascisme met hoofdletter en
fascisme zonder hoofdletter, waarbij Fascisme verwijst naar de
oorspronkelijke Italiaanse politieke stroming en fascisme naar
stromingen die op het Italiaanse fascisme lijken.
Geschiedenis
In de 19e eeuw was het nationalisme opgekomen, onder meer onder invloed van de Franse Revolutie en de verbetering van de communicatiemogelijkheden. Rond 1900 kwamen in Europa de eerste bewegingen op die een uitlaatklep wilden bieden voor onvrede, maar niet socialistisch waren, eerder nationalistisch. Zij werden nog niet fascistisch genoemd, maar meestal iets als nationaalsyndicalistisch. Ze zouden waarschijnlijk door de geschiedenis vergeten zijn geraakt als de Eerste Wereldoorlog niet was uitgebroken. Na de Eerste Wereldoorlog kwamen miljoenen veteranen terug van het front. Zij konden in de gewone maatschappij vaak niet meer aarden en raakten meestal ook werkloos. Grenzen waren opnieuw getrokken, waardoor miljoenen ineens als minderheid in een ander land kwamen te wonen. Veel Italianen vonden bovendien dat Italië voor de honderdduizenden doden en de torenhoge oorlogsschuld te weinig had teruggekregen. Daarnaast had de oorlog een economische crisis tot gevolg. Velen zochten hun heil in communisme of propageerden uit angst hiervoor een autoritair nationalistisch regime dat de problemen kon oplossen.
In maart 1919 vormde de socialist Benito Mussolini in Milaan met de Fasci di Combattimento de sansepolcrismo, de voorloper van het fascisme. Deze beweging was samengesteld uit knokploegen van veteranen, en beweerde de orde te willen herstellen en Italië te geven waar het recht op had. In 1919 bezette Gabriele D'Annunzio de stad Rijeka en vormde daar de eerste fascistische samenleving, het Italiaans Regentschap Carnaro genaamd. De stad werd corporatistisch georganiseerd, het leidersprincipe werd ingevoerd en Italianen die tegenstribbelden werden verplicht wonderolie te drinken, Slovenen en Kroaten werden verdreven of gedood. De Fasci di Combattimento werd uiteindelijk een politieke partij onder de naam Partito Nazionale Fascista (1921). In 1922 werd Mussolini met steun van koning Victor Emanuel III premier. Mussolini kon nu heel Italië naar D'Annunzio's voorbeeld omvormen tot een fascistische staat, door achtereenvolgens de andere politieke groeperingen (socialisten, liberalen, katholieken) buitenspel te zetten.
Het regime kwam soms in een kwaad daglicht te staan (zie de moord op Matteotti), maar veel Europeanen zagen heil in sterke autoritaire staten. In de jaren 1920-1923 was Europa in chaos gedompeld. Er was behoefte aan orde en tucht en dit boden de fascisten. Indien mogelijk met liefde, indien nodig met geweld, aldus Mussolini. Bovendien werd in het fascisme een bescherming tegen het communisme gezien. En volgens Mussolini's propaganda zou het werken in Italië: de treinen reden op tijd heette het – een weerlegde mythe. In grote delen van Europa werden autoritaire op fascisme lijkende regimes geïnstalleerd. In de jaren 1930 won het fascisme nog meer aan kracht door de crisis en door het maatschappelijk tij dat van de losse jaren 1920 naar autoriteit was teruggekeerd. Italië kreeg in internationale zaken een belangrijke stem in het kapittel. In 1933 kwam bovendien de NSDAP in Duitsland aan de macht. En de Japanse militairen dachten over veel zaken precies hetzelfde als de fascisten. In de escalatie van de spanning riep Stalin de communisten op tot samenwerking met andere groepen om het fascisme een halt toe te roepen.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam het fascisme in een ideologisch isolement terecht. Fascistische groeperingen raakten overal ter wereld in diskrediet. Mussolini werd in 1943 afgezet en in 1945 vermoord. De oorlogsmisdaden van de Duitse nationaalsocialisten en de Japanse overheid, met wie de Italiaanse fascisten zich hadden verbonden in het Driemogendhedenpact, zorgden voor een definitieve bezoedeling van het Italiaanse fascisme.